Normaal gesproken ben ik redelijk nuchter rondom symboliek. Dat wil zeggen; ik kan er erg van genieten maar besef tegelijkertijd dat het iets 'tijdelijks' en 'aards' is. Hoe ik dat bedoel? Symboliek geeft je moed, troost of (goede) herinneringen. Ze kunnen je wijzen op iets dat er was, op iets dat er is en ja, ook op iets dat (mogelijk) nog komen gaat.
Op mijn komende reis neem ik zelf ook enkele symbolen mee. Om, wat mij betreft, met het belangrijkste symbool te beginnen:
onze trouwring! Ja, je leest het goed; dit is een symbool van onvoorwaardelijke liefde en trouw voor elkaar. In ons geval is onze trouwring het symbool daarvan. Naadloos gesmeed; zonder begin en eind. Ik doe onze trouwring (en relatie) tekort als ik niet ook zeg dat de trouwring tegelijk een levenslang symbool is van onze relatie met God én elkaar!
Voor de oplettende lezer: het klopt dat ik onze trouwring niet draag aan mijn rechter-ringvinger. Ik heb namelijk een paar keer een heftige allergische reactie gehad aan/op mijn handen (nee, niet van de ring...) waarbij de huisarts aangaf dat de ring onmidddelijk! verwijderd moest worden. Zij stond al klaar met een tang! Gelukkig was ik nog zo bij mijn positieven dat ik kon zeggen dat ik het thuis wel zou opknappen. Eerlijk gezegd vond ik de gedachte aan het doorknippen van de trouwring zo heftig dat ik het risico nam de allergische reactie af te wachten en tot dat ik op een normale manier de ring af kon krijgen. Zodoende draag ik onze trouwring niet fysiek om mijn vinger. Ik hecht er echter bijzonder veel waarde aan om de ring mee te nemen. Zodoende dan maar om mijn nek, dicht bij mijn hart. Waarvan akte!
Dan het hugenotenkruis..dat is een erfenis van mijn moeder. Zij droeg deze regelmatig. Na haar overlijden is dit symbool bij ons gekomen. Uiterard doet het mij vaak denken (met veel liefde en warmte!) aan mijn moeder. Tegelijk staat dit kruis symbool voor nogal wat onderdelen. De 'armen van het kruis' zijn met elkaar verbonden door een cirkelvormig motief. De cirkel staat voor de doornenkrans op het hoofd van Jezus. Tussen de armen zijn vier harten aangebracht. Het symbool van de liefde, trouw en een open hart ten aanzien van God. Verder staan de acht parels (aan de uiteinden van het kruis) voor de zaligsprekingen uit de Bergrede. De twaalf punten die het kruis telt, staan symbool voor de '12 artikelen van het Geloof'.
Onderaan de hanger zie je een duif; symbool voor de Heilige Geest die vanuit de hemel op de aarde neerdaalt.
Verder zie je op de foto een tweetal Sint-Jakobsschelpen. Een voor om mijn nek, de ander komt aan mijn stuurtas te hangen. Deze schelp is hét symbool van de reis naar Santiago de Compostela. Vroeger gaf het zichtbaar dragen van de Jacobsschelp bescherming tegen struikrovers. Er was een 'erecode' om destijds de pelgrims met rust te laten. Overigens viel er toen zeer waarschijnlijk ook niets te halen bij deze pelgrims....
Tot slot zie je een naamplaatje. Ach, je bent en blijft veiligheidskundige....stel dat ze me ergens vinden dan kunnen ze snel zien wie ik ben (en wat mijn bloedgroep en telefoonnummer is....) en waar ik vandaan kom!
Tot slot nog iets over een symbool dat ik meedraag in mijn hart...
Het kruis, de dood én de overwinning, van Jezus.
