De eerste berg is genomen!

De eerste berg is genomen! Ja, jullie lezen het goed. Maar, hoor ik jullie denken....bergen? Ja, een hele grote berg. Namelijk het vertrek van thuis. Ik zag er tegenop als een berg. Maar het was ook weer hartverwarmend. De meiden eerder van school thuis. Gerard, Bianke en Ewoud thuis. En natuurlijk mijn lieverd Dieuwke! Mooi toch om zo te kunnen vertrekken. Verder was er de afgelopen week, een week van afscheid nemen van veel mensen. Collega's die nog even kwamen buurten op kantoor,  bezoek thuis, telefoontjes, mailtjes. Echt heel mooi!

Inmiddels (29-4 20.30 uur) zit ik bij broer en schoonzus Arnoud en Evelyn in Ede aan de stamtafel. Onderweg nog afscheid genomen van mijn zus Lies. En nu nog even napraten en dan straks op bed. De grote vertrekdag breekt bijna aan.

En wat betreft 'bergen': hieronder een plaatje van de hoogteverschillen die ik in Spanje tegen zal komen...

Allemaal bedankt voor de goede wensen, de lieve woorden en de attente kaartjes en kadootjes!

Een lege plaats!

Eerder schreef ik al eens over een bijeenkomst in Utrecht. Daar had ik een lezing die o.a. ging over 'een lege plaats'. De kern van die boodschap betrof de aanwezigheid van Jacobus in Santiago de Compostela. De boodschap was dat er een lege plaats is in Santiago. Je zoekt er de botten tevergeefs. Maar dat geeft ook weer niet. De reis is het doel, Santiago het middel. In deze boodschap kon ik mij wel vinden. Protestant als ik ben, geloof ik niet echt in relikwieen. Maar de nieuwsgierige lezer kan ik wel beloven dat ik in de kathedraal van Santiago wél ga kijken hoe dat daar precies zit. Hoe ziet dat kistje met beenderen er nu uit? Zal ik het beeld van Jacobus ook omarmen?

Verder laat je natuurlijk thuis en op je werk (tijdelijk) een lege plaats achter. Dat klopt dan weer wel. Dat zijn harde feiten. Maar dat doe ik in vol vertrouwen.
Zo, dan weet u dat allemaal maar weer.

Nét op tijd..

Er waren een paar dingen voor mijn vertrek waarvan ik dacht: waarschijnlijk komen ze kort na mijn vertrek.
Dan mis ik het....maar zaken gaan ook wel eens anders. Zoals zwangerschappen bijvoorbeeld.
Vorige week werd Niels geboren bij Jacob en Marrien en 2e Paasmaandag Annemarthe bij Geanne en (broer) Bennie. Beide stellen nog van harte proficiat! Een wonder is het en blijft het. Halleluja!

Gomarus Magnolia is OK!

Beste meneer W. van het Gomarus Magnolia.....
Via deze bijzondere weg wil ik u wat vragen! Vrijdag 29 april a.s. hoop ik voor 5 weken te vertrekken naar Santiago de Compostela, op de fiets als pelgrimstocht. Das mooi zult u zeggen en waarschijnlijk daar aan toegevoegd "goede reis en succes"! Dank u wel.
Maar een goede reis begint natuurlijk met het gedag zeggen van vrouw en kinderen; ook dat is logisch natuurlijk.
Daarom een vraag van een pelgrim aan u:
Mogen mijn dochters Julia, Aleid en 'Liselotte' vrijdagmiddag om 12.30 uur vrij van school om mij uit te kunnen zwaaien als ik vertrek? Voor het slagen van mijn reis is een goed vertrek het halve werk namelijk; u begrijpt dat als geen ander.
Mijn dochters kijken u smachtend aan voor het antwoord!
Met vriendelijke pelgrimsgroeten,
Koenraad V.

Ik ben wat kwijt....

10 kilo wel te verstaan! Normaal gesproken baal je als je iets bent kwijt geraakt. Deze keer niet. Ik ben namelijk in een jaar tijd 10 (tien) kilo kwijt geraakt. Door alle (extra) beweging en bewuster eten ben ik al flink wat afgevallen. Was ik eerst van plan flink in mijn bagage te snoeien, dan kan ik nu toch rustig het meeste wel meenemen. Zeer waarschijnlijk val ik tijdens de tocht ook nog wel verder af alhoewel dat niet het doel is van de tocht. Maar deze kilo's kwijt zijn geeft wel een goed gevoel! En ja ik voel me daar ook beter bij. Volhouden dus dat bewegen en bewust eten.
Trouwens fietsen levert ons nog veel meer op....

Dubbel paspoort

Vanaf vrijdag a.s. heb ik een dubbel paspoort. Politiek beladen persoon dus....!? Vragen in de kamer van een geblondeerde politicus? Krantenberichten? Nee, geen haan die er naar kraait! Het zit namelijk zo: Als je als pelgrim op pad gaat neem je je pelgrimspaspoort mee. Dat paspoort geeft je onderweg toegang in refugio's. Daar kun je dan als pelgrim aankomen en overnachten. Uiteraard heb je formeel ook een ID of een paspoort nodig. Maar goed, het pelgrimspaspoort heb ik steeds beschikbaar voor het zoeken naar geschikte overnachtingsplaatsen én voor het laten afstempelen bij allerlei gelegenheden; in kerken, campings, refugio's, toeristische loketten etc. Als een bewijs van..zeg maar. Om in Santiago voor een 'echt compostellaat' in aanmerking te komen moet je de laatste 200 kilometer dagelijks 2 stempels zien te bemachtigen op je tocht. Ik heb begrepen dat dat niet het moeilijkste is in Spanje. Ik doe mijn best.

De beste wensen

Van veel familie, vrienden, collega's en bekenden ontvang ik de beste wensen en een voorspoedige reis. Dat is mooi, ik ben daar blij mee. Dit meeleven doet je goed. Vandaag kreeg ik een kaartje met een 'Sibiberiaans geluksvisje'. Knip het visje uit en stop het in je schoen; dan heb je geluk en voorspoed op je pad! Nou als dat niet mooi is. Later zal ik op internet nog eens verder speuren naar dit geluksvisje en de achterliggende betekenis ervan.
Naast de kaart kreeg ik ook een toeter voor op de fiets van Jitske en Rolf en de kinderen. Met de duim omhoog! Hartstikke mooi en origineel.

                          Hee Jorieke en Bram, zie je wel hoe mooi dat is op mijn fiets!

nog maar een paar dagen

Inderdaad, nog maar een paar dagen en dan hoop ik te vertrekken. Dit weekend wordt vooral gebruikt om de laatste zaken te regelen. Nog even iets aan de fiets te sleutelen, de laatste boodschapjes te doen en dan....vertrekken. Heb er veel zin in en zie er tegelijk tegenop om hier de boel 5 weken achter te laten...
Om wat frisse lucht te krijgen vanmiddag nog maar even een klein rondje Groningen gedaan, 35 km.
In Kantens onder 'Grote Geert' gezeten. Een kolossaal gevaarte, deze molen. Als je zo onder deze grote molen op een bankje zit krijg je al wel het gevoel van onderweg zijn.

Gelukkig is dit een mooi lang weekend om nog van alles te kunnen regelen. Komende week nog 3 dagen werken en dan FIETSEN!

Heen én terug?

Veel mensen denken dat ik in 5 weken heen én terug fiets naar en van Santiago de Compostela...Was dat maar waar; dan was ik namelijk in staat om wonderen te verrichten!
Nee, zo is het dus niet.
Ik fiets de volledige tocht naar Santiago (DV natuurlijk) en vlieg terug, samen met Dieuwke die tegen de tijd dat ik aankom in Santiago zal zijn. Samen vliegen we dan terug vanaf Santiago->Madrid->Amsterdam.
De fiets gaat met een vervoerder retour naar Nederland.

Mien toentje...

Voor ik daadwerkelijk vertrek is mijn tuin nog wel een beetje mijn zorg. Wie zal er straks voor de tuin zorgen als ik weg ben? Vaak 'rommel ik maar wat an' in onze tuin. Daar kan ik van genieten. Ook heb ik wel een paar jaar een volkstuintje gehad. Heel mooi werk maar wel tijdrovend. Vandaar dat ik in onze tuin wat ruimte heb gemaakt voor 'vierkante bakken'. Een mooie manier om kleinschalig toch nog van alles in je tuin te kunnen kweken. Inmiddels heb ik aardappels gepoot (eerstelingen) en 6 stuks verschillende soorten slaplanten. Ook de rest van de tuin is wel zo'n beetje klaar.
En ik denk dat ik een voorbeeld moet nemen aan onze poes: maak je niet druk, alles komt goed, en als je genieten moet doe dat dan ook!

Natuurgebieden

Als je veel fietst kom je ook door veel natuurgebieden. Ook in Nederland zijn er vele ontdek je dan. Waar je met de auto achteloos voorbij scheurt wordt je op de fiets geraakt door de schoonheid van het landschap.
Allereerst natuurlijk het Lauwersmeergebied. Bijzonder mooi , uitgestrekt en ook afwisselend.
Maar wat te denken van Kardinge, zeg maar tussen Ten Boer en Groningen in. Of het gebied tussen Groningen en Peize, nu volledig op de schop. Maar het lijkt zeer belovend. De bossen rondom Norg, of het Terhorsterzand. De route Hasselt Zwolle, over de dijk; in één woord prachtig. Of de Hoge Veluwe...of Wageningen met de Blauwe Kamer, het gebied tussen Rhenen en Elst..Of de Grift (Grebbelinie) richting Amersfoort...Allemaal pareltjes. Hieronder een enkele foto.

Bloesem in Bennekom

Utrechtseheuvelrug Rhenen-Elst

Grift Grebbelinie ri. Amersfoort

spreekt voor zichzelf

De fiets.

Voor wie interesse heeft in de fiets waar ik de tocht mee hoop te maken.. Het is een MERIDA Freesport 1000. Inmiddels heb ik ruim 2.000 km. op deze fiets 'doorgebracht'. Zo voelt dat tenminste al een beetje. Zonder één enkel probleem. Hopen dat het zo blijft. Volgende week nog even naar de fietsenmaken voor een goede beurt. En dan maar gaan.

Voor de echte liefhebbers nog de specificaties:

Versnellingen	27
Maten	58
Frame	FMS-V7-SINGLE-MBX
Kleur	black/white
Voorvork	Crossway Lite Rigid-bend
Voorderailleur	Shimano SLX 9 low 31.8
Achterderailleur	Shimano XT-9
Shifters	Shimano SLX Rapidfire
Remhendel	Avid FR5
Remmen	Avid SD3
Crankstel	Shimano SLX 48-36-26
Bracket as	attached
Ketting	Shimano CN HG-53
Naven	Shimano Deore
Velgen	Merida 700 V-Black/NC
Cassette	Shimano CS-HG61-9 11-34
Spaken	Black stainless
Banden	Schwalbe Marathon
Stuur	FSA XC 270A R20 600
Stuurpen	Adjustable A-Head
Balhoofdstel	Thread OS Tower
Zadelpen	XM Comp D SB15 27.2
Zadel	SELLE ROYAL 5194HC/5194DC
Pedalen	Xc Alloy

Een steentje bijdragen

Op het hoogste punt, 1505 meter, van de camino staat het 'cruz de ferro'. Conform de traditie nemen veel pelgrims een steen mee van huis om het bij het kruis achter te laten. De symboliek wil dat de pelgrims op deze wijze de last die ze met zich mee dragen bij het kruis kunnen laten. Bevrijd en verlost kan dan het laatste gedeelte van de route naar Santiaogo de Compostela worden afgelegd.

Zelf was ik van plan om 7 (kleine) steentjes mee te nemen. Voor elk van ons gezin 1 stuks. Wat schets mijn verbazing vorige week toen Dieuwke aan kwam zetten met........een steen om mee te nemen en neer te leggen bij het kruis!

De tekst op de steen spreekt voor zichzelf. Haast te mooi om weg te doen. Maar goed, via een foto hoop ik er nog lang naar te mogen kijken. We hebben samen besloten deze steen achter te laten in Spanje; als symbool voor het hele gezin. Wat is er mooier (dat is dan mijn eigen symboliek) dan om je vrouw en kinderen in de handen van de Heer te leggen bij het kruis! Ik hoop echt dat dat binnenkort gaat gebeuren.
Op de andere zijde van de steen staat het Onze Vader (in het Spaans), onze trouwtekst Spreuken 3 vers 6 ("Denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg") en Jesaja 53 vers 4 ("Maar Hij was het die onze ziekten droeg, die ons lijden op Zich nam").
Mooi hé?

Waar komen de bezoekers van de weblog vandaan?

Dat vroeg ik mij ook af. Maar met het statistiekprogramma van Blogger kun je dat zien. Tot op heden 1.000 bezoekers uit Nederland, dan nog wat Belgen, Engelsen, Slovenen en Amerikanen. Grappig maar meer ook niet. Allemaal veel lees plezier gewenst! 

De eerste klapper is gemaakt

Afgelopen weekend ben ik 3 dagen op pad geweest met de fiets. Ruim 300 kilometer gefietst. Vanaf Winsum naar Rouveen. Van Rouveen naar Ede. En afgelopen zaterdag van Ede naar Amersfoort.
En bij deze tocht heb ik gelijk ook maar van alles meegemaakt. Regen, harde tegenwind en, zeker de eerste dag, veel kilometers gemaakt; 136 stuks. Maar als je dan 's-avonds bij familie bij de kachel zit is alles weer goed. Dat gold ook voor de vrijdag; toen had ik goed fiets weer. En zaterdag dan? Ja, dat maakte alles goed. Prachtig weer en een prachtige tocht!  Bedankt Jan en Stieneke, bedankt Eddy en Marja, voor de goede verzorging en de slaapplaats!
Even een paar plaatjes....

Op zaterdag heb ik 'echt' geoefend in de 'bergen'. Het begon met de Wageningseberg. Via de Blauwe Kamer kwam ik bij de Grebbeberg. Voor het oefenen heb ik deze 2 keer gedaan (2 x omhoog en 1 x naar beneden wel te verstaan!). Daarna achter Elst de Utrechtseheuvelrug. En toen via Amerongen de Amerongseberg richting Woudenberg.

Na deze afdaling kwam ik in Overberg. Daar heb ik mijn nicht en neef Joanne en Herman ontmoet. Dat was ook prachtig. Na 25 jaar (of wel langer misschien) ben ik bij ze op de koffie geweest. Na een uur pauze (had ook wel 3 uur kunnen/mogen duren) heb ik toen de laatste etappe gereden naar Amersfoort. Van daar ben ik met de trein naar huis gegaan. Een mooi weekend, een goede ervaring.

Reacties...

Met enige regelmaat krijg ik reacties op mijn fietstocht en/of weblog. De reacties varieren enorm maar het is altijd weer leuk om te horen of te lezen. Twee stuks wil ik jullie niet onthouden:

Persoonlijke symboliek
is als een encycliek,
het is een leer van jezelf
in een groter gewelf.
Je komt jezelf tegen
maar dat is een zegen,
want je gaat niet alleen
naar de kathedraal van steen.

Ik hoop dat je vindt wat je zoekt
zodat je vooruitgang boekt.
Ik geloof -als ik je goed ken-
dat jij ook bent: Gods fan.

Een behouden reis, ahum
...naar Winsum!

Frens, bedankt! Ik vindt het een pakkend en toepasselijk gedicht.

Een andere tekst die mij ook aansprak komt uit het boekje 'Om geluk te vinden moet je op weg gaan' dat ik kreeg voor mijn verjaardag.
Het is een aantrekkelijk leesbaar boek van een Santiagoganger. Hij vond deze tekst onderweg op een boom  bij Astorga:

Ik eer je, mijn God en Vader, en ik houd van je
met heel mijn hart.
Ik ben je dankbaar dat ik geschapen ben en
christen mag zijn.
En voor de nieuwe dag die ik kreeg.
Ik wil mijn dagelijkse activiteiten in
overeenstemming brengen met Uw wil.
Breng mij dichter bij U.
Bevrijdt mij van zonde en van alle schuld.
Dat uw heerlijkheid dichtbij mag zijn
en bij allen die dat graag willen.
Amen